Badanie podmiotowe to tzw. wywiad lekarza z Pacjentem. Najważniejsza część badania lekarskiego. Jest wstępem do wszystkiego od badanie podmiotowego przez badania dodatkowe po wnioski końcowe, które nazywamy diagnozą.
Diagnoza czyli rozpoznanie choroby nie będzie prawdziwe bez wnikliwego wywiadu, bez badania podmiotowego.
W pierwszej kolejności lekarz musi zadecydować czy ma do czynienia z chorym czy zdrowym Pacjentem.
Rozpoznanie zdrowia lub choroby decyduje o wszystkim. W pierwszym przypadku skłania lekarza i Pacjenta do bierności i niepodejmowaniu działania, w drugim do działania czasem nawet w trybie pilnym. W niektórych przypadkach do podjęcia właściwej decyzji potrzebny jest czas tzw. obserwacji Pacjenta. Jest on potrzebny do podjęcia decyzji jakiej pomocy udzielić. W jakiej formie, jak intensywnie i jak długo. W myśl zasady „primum non nocere” musimy pamiętać, że każde lekarstwo, którego źle użyjemy może okazać się trucizną.
Wywiad a diagnoza i leczenia …
Od wywiadu zaczyna się wszystko i badanie przedmiotowe się zaczyna i badania dodatkowe się zaczynają więc także prawidłowe rozpoznanie i leczenie się zaczyna.
Prawidłowe rozpoznanie opiera się bowiem o znalezienie związku logicznego i zależności miedzy wszystkimi częściami badania lekarskiego. Między objawami zgłaszanymi przez Pacjenta, badaniem przedmiotowym przeprowadzonym przez lekarza i badaniami dodatkowymi często wykonanymi poza gabinetem.
Nie możemy wykluczyć żadnego w wymienionych wyżej elementów w drodze do rozpoznania ponieważ rozpoznanie będzie niepewne obarczone ryzykiem fałszywie ujemnego lub fałszywie dodatniego rozpoznanie.
Badanie podmiotowe – wywiad lekarza z Pacjentem to początek drogi do zdrowia a czasem także do zachowania życia. To wspólna droga Pacjenta i lekarza. Nie ma na niej miejsca na rozbieżność interesów. Zachowanie zdrowia życia musi być, wbrew wszystkiemu, priorytetem dla wszystkich uczestników tej podróży. Nic poza celem ostatecznym nie może być priorytetem.
Jakość opieki zdrowotnej a system finansowania …
Nacisk ekonomiczny, na którykolwiek Podmiot tej drogi jest niemoralny.
Po sposobie finansowania opieki zdrowotnej, po zasadach, którymi kieruje się państwo a w konsekwencji podmioty ubezpieczające czy podmioty świadczące usługi poznajemy intencje, etykę i moralność systemu.
„Pieniądz ma taką wartość jak ręka, która go trzyma”
( Kard. Roger Etchegaray )
W XXI wieku, w czasach informatyzacji służby zdrowia po zakończeniu wizyty lekarskiej system wie jak ciężko chora Kobieta odwiedziła lekarza.
Jeżeli taki system nie różnicuje wartości porad w związku ze stanem zdrowia Pacjenta to znaczy, że leczenie nie jest jego priorytetem.
Lekarz Narodowego Funduszu Zdrowia zajmujący się antykoncepcją potrafi zarobić 10 razy więcej niż ten, który zajmuje się ciężko chorymi Kobietami.
Badanie podmiotowe – wywiad – wymaga czasu, na który Narodowy Fundusz Zdrowia nie przeznacza pieniędzy. Jeżeli lekarz mimo wszystko poświęca czas Kobiecie robi to kosztem swoim i innych. To amoralne.
Nie mów mi jakie są Twoje priorytety. Pokaż mi, na co wydajesz pieniądze, a sam Ci powiem, gdzie one są.
(James W. Frick )
Autor : lek.med. Adam Bartlewicz